બીડી દીધેલા હોઠ….
બીડી દીધેલા હોઠ ને ખોલો તો બોલીએ,,,
સોગન દઈને બોલો કે બોલો તો બોલિએ,,,
નજરથી નજર મળી અને વસી ગયાં દીલમાં,,,
હવે એજ નજરો થી કહો બોલો તો બોલીએ,,,
દીલમાં વસીને હોઠો પર છવાયાં તમે,,,
હવે એજ હોઠોથી કહો બોલો તો બોલીએ,,,
શબ્દો બની ને તમે જ બસ હોઠોથી નિકળો છો,,,
હવે એજ શબ્દો થી કહો બોલો તો બોલીએ,,,
શ્બદો થકી તમે વાણીમાં [...]
Filed under: Krishna Panchal, gujarati gazal, gujarati kavita, gujarati poem, gujarati sahitya, બીડી દીધેલા હોઠ.... | Tagged: gujarati gazal | 3 Comments »
સંભારણું…..
ધરતીને તો આકાશને જ અડવું હતું
નદીને તો માત્ર દરીયાને જ મળવું હતું
ઝરણાંને તો આમ જ વહેવું હતું
મારે તો ફક્ત તારા જ રહેવું હતું…..
રાતરાણી ને તો દિવસે મહેકવું હતું
ચંદ્રને તો ચાંદની માં જ ઓગળવું હતું
અંધકારને તો ઉજાસ માં સમાવવું હતું
મારે તો ફક્ત તારા જ રહેવું હતું……
મનથી તારા મન સુધી જ પહોચવું હતું
તારા વિના મારે ક્યાં જીવવું [...]
મારા આંસુ ને સમજવા ન કોઇ કામિયાબ બન્યુ,
મારા આંસુ ને સમજવા ન કોઇ કામિયાબ બન્યુ,
મારા ગમ ને ખાળવા ન કોઇ હમદીલ મળયુ.
તડપુ છુ એ આગ માં જ્યાં ચીનગારી રહી છે બળી,
જ્યાં જીંદગી ના બે શ્વાસ ને લેવા એ ક્યાંથી ફળી?
હતી મારા સાથમાં એ પણ દૂર છે,
ક્યાં હશે? કેમ હશે? યાતના ના પૂર છે.
એટલી યાદી છે આપની મલશો અગર જ્યારે,
આંસુ ને હથેળી માં [...]
No Comment
Post a Comment