આમ ભલે ને હૃદય રડે પણ હસતી રાખુ છું આંખો
ક્યારેક અમસ્તા હું પણ થોડા આપું છુ પ્રત્યાઘાતો,
કારણ છે એનુ કે મે પણ જીરવ્યા છે કૈક આઘાતો.
આમ ભલે ને હૃદય રડે પણ હસતી રાખુ છું આંખો,
તો પણ હરદમ શબ્દે શબ્દે દર્દ રહે છે છલકાતો.
કિસ્મત ને મારે જઇ ને બે ચાર સવાલો કરવા છે,
થોડી શિકાયત કરવી છે, કંઇ કરવી પણ છે રજુઆતો.
નારાજ નથી હું દુનિયા થી [...]
સજાવેલા એ તખ્તાનાં પ્રયોજન સાવ જુદાં છે.
સજાવેલા એ તખ્તાનાં પ્રયોજન સાવ જુદાં છે.
અને પાડેલ પરદાનાં પ્રયોજન સાવ જુદાં છે.
ભલે બેઠાં નિરાંતે તાપણે સાથે મળીને સૌ,
બધાં લોકોની ચર્ચાનાં પ્રયોજન સાવ જુદાં છે.
હવે તો જાતને પણ જાળવીને ચાલવું પડશે,
અહીં પ્રત્યેક પગલાનાં પ્રયોજન સાવ જુદાં છે.
દિશા એક જ છતાં જુદી દશાની શક્યતાઓ છે,
જરા ફંટાતા રસ્તાનાં પ્રયોજન સાવ જુદાં છે.
મારી સાથે છેવટ સુધી ચાલે એવું કોઇ નથી
મારી સાથે છેવટ સુધી ચાલે એવું કોઇ નથી,
એક રસ્તો છે.
મારી સથે છેવટ સુધી બોલે એવું કોઇ નથી,
એક દર્પણ છે.
મારી સથે છેવટ સુધી ગય એવુ કોઇ નથી,
એક મૌન જ છે.
મારી સથે છેવટ સુધી રુએ એવું કોઇ નથી,
આ આંખો છે.
મારી સાથે છેવત સુધી સૂવે એવું કોઇ નથી,
એકલતા છે.
No Comment
Post a Comment